Neurodynamika - neuromobilizacje

Opis metody

Neurodynamika to metoda nawiązująca do anatomicznej ciągłości układu nerwowego i wynikająca w dużej mierze ze szczegółowej znajomości procesów biomechanicznych i fizjologicznych, a także patomechanicznych i patofizjologicznych w obrębie nerwów obwodowych, korzeni nerwowych i rdzenia kręgowego. Sposób wykonywania technik neurodynamicznych opiera się na koncepcji Michaela Shacklocka – australijskiego fizjoterapeuty, który nawiązuje do opracowań m.in. David'a Butler'a i Alf'a Breig'a. Wymienieni autorzy szeroko opisują zjawiska związane z przesuwalnością tkanki nerwowej względem otaczających ją tkanek oraz zaburzenia w przesuwalności włókien nerwowych. Metodę można potraktować jako element terapii manualnej, gdzie wykorzystuje się ściśle określone sekwencje ruchów i ustawienia poszczególnych segmentów ciała tak, aby przywrócić prawidłową funkcję struktur nerwowych.

 

Wskazania

Okazuje się, że wiele dysfunkcji i dolegliwości określanych jako „idiopatyczne" mają swoje źródło w upośledzonej mechanice nerwów. Częstą konsekwencją takiego stanu rzeczy są dolegliwości bólowe, których nie można sklasyfikować jako dolegliwości bólowe pochodzenia szkieletowego czy mięśniowego. Wśród wskazań do terapii neurodynamicznej należy wymienić te schorzenia, z którymi na oddziale rehabilitacji często się spotykamy, tzn. zespoły cieśni nerwu (w obrębie nadgarstka, łokcia, czasem stopy), zespół mięśnia gruszkowatego, zespół górnego otworu klatki piersiowej, bóle pięty, bóle barku, bóle głowy i kręgosłupa, bóle promieniujące do kończyn górnych lub dolnych czy też opasujące tułów, związane z niewłaściwą mechaniką kręgosłupa i korzeni nerwowych. Mobilizacje układu nerwowego nierzadko wpływają korzystnie na odżywienie tkanek zaopatrywanych przez taki czy inny nerw i redukują obrzęki, które mogą mieć podłoże patoneurofizjologiczne. Co więcej, neurodynamika jest jednym z niewielu środków niefarmakologicznych, które fizjoterapeuta może wykorzystać również w ostrej fazie dolegliwości (np. ostry ból o charakterze radikulopatii, czyli tzw. „korzonki").